ontnuchter

betekenis & definitie

ontnuchter - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ontnuchteren
♢ Ik ontnuchter
2. gebiedende wijs van ontnuchteren
♢ ontnuchter!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ontnuchteren
♢ ontnuchter je?