ontbramen

betekenis & definitie

ontbramen - Werkwoord
1. (ov) een scherpe rand of oppervlak ontdoen van uitstekende oneffenheden
♢ Het leger reinigde en ontbraamde oppervlakken van metalen, met name schepen en duikboten.

Woordherkomst
Afgeleid van braam met het voorvoegsel ont- met het achtervoegsel -en