onomstotelijk - Bijvoeglijk naamwoord
1. van iets dat het niet ontkent kan worden (letterlijk je kunt het niet omverwerpen)
♢ De advocate leverde het onomstotelijke bewijs dat haar cliënt onschuldig is.
Woordherkomst
Naamwoord van handeling van omstoten met het voorvoegsel on- met het invoegsel -e- en met het achtervoegsel -lijk
Synoniemen
onwederlegbaar, duidelijk, evident, onwankelbaar, apodictisch, klaarblijkelijk
Antoniemen
dubieus, betwijfelbaar, weerlegbaar
Gepubliceerd op 04-12-2017
onomstotelijk
betekenis & definitie