omkrijgen/vervoeging

betekenis & definitie

ómkring - Zelfstandignaamwoord
1. het gebied rondom een bepaald punt.
♢ Een wijde omkrijgen/vervoeging van den grond verheugt zich in de schaduw dier duizenden twijgen, dier honderd duizenden bladen.blz 67 Het heilige land: of mededeelingen uit eene reis naar het oosten, gedaan in de Jaren 1849 en 1850, in gezelschap van hare koninklijke hoogheid, de prinses Marianne der Nederlanden
Gerhard Heinrich van Senden
J. Noorduyn en Zoon, 1851

omkrijgen/vervoeging - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van omkringen
♢ Ik omkrijgen/vervoeging
2. gebiedende wijs van omkringen
♢ omkrijgen/vervoeging!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van omkringen
♢ omkrijgen/vervoeging je

Synoniemen
omgeving