nominatief - Zelfstandignaamwoord
1. (grammatica) de eerste van de 8 naamvallen van de Indo-Europese talen. In deze vorm staat meestal een onderwerp of naamwoordelijk deel van een gezegde
nominatief - Bijvoeglijk naamwoord
1. gesteld op naam van iemand
♢ Bij nominatieve aandelen is de naam van de eigenaar ingeschreven in het aandeelhoudersregister van de onderneming
Woordherkomst
van Latijn nominativus
afgeleid van nominatie met het achtervoegsel -ief
Synoniemen
eerste naamval
Verwante begrippen
ablatief, accusatief, datief, genitief, locatief, vocatief
Gepubliceerd op 04-12-2017
nominatief
betekenis & definitie