monoklien

betekenis & definitie

monoklien - Bijvoeglijk naamwoord
1. (kristallografie) een symmetrie bezittend die ten hoogste een tweetallige hoofdas of een spiegelvlak bevat
♢ De eenheidscel van een kristal met een monokliene symmetrie heeft drie verschillende ribben en één van de drie hoeken is niet recht.

Woordherkomst
afgeleid van het Griekse κλινειν 'klinein' (hellen) met het voorvoegsel mono-

Verwante begrippen
eenheidscel, kristalstelsel, kristalsysteem