Gepubliceerd op 04-12-2017

kroongetuige

betekenis & definitie

kroongetuige - Zelfstandignaamwoord
1. (juridisch) de belangrijkste getuige in een rechtszaak (van de openbare aanklager)
2. een getuige die zelf een verdachte is, maar die bereid is om in ruil voor strafvermindering tegen één of meer andere verdachten te getuigen

Woordherkomst
samenstelling van kroon en getuige