krommen

betekenis & definitie

krommen - Werkwoord
1. (ov) krom maken
♢ Beschermend welfde zij haar hand om het kuiken.
2. (refl) zich ~ bochtig zijn
♢ De weg kromde zich langs de steile bergkust.

krommen - Zelfstandignaamwoord
1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kromme

Woordherkomst
Afgeleid van krom met het achtervoegsel -en

Synoniemen
[1]: welven