kenteken

betekenis & definitie

kenteken - Zelfstandignaamwoord
1. een teken waaraan iets of iemand herkenbaar is
♢ Bijzondere kentekens werden door de medewerker genoteerd.
2. (verkeer) een identificatienummer van een gemotoriseerd voertuig
♢ Het kenteken van de auto was niet goed leesbaar.

kenteken - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kentekenen
♢ Ik kenteken
2. gebiedende wijs van kentekenen
♢ kenteken!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kentekenen
♢ kenteken je?

Verwante begrippen
[1] beeldmerk, brandmerk, herkenningspunt, logo, merkteken, [2] identificatie, registratie