karaïeten - Zelfstandignaamwoord
1. (Jiddisch-Hebreeuws) joodse groepering, vooral van de 8ste tot 12de eeuw, maar nog steeds bestaand, die zich alleen baseert op de schriftelijke leer, dat wil zeggen op de Tenach (OT), dus niet op de Talmoedische, rabbijnse traditie
Woordherkomst
Herkomst: Hebreeuws (vernederlandste vorm)
Verwante begrippen
rabbaniet
Gepubliceerd op 04-12-2017
karaïeten
betekenis & definitie
