kantelen

betekenis & definitie

kántelen - Werkwoord
1. ergatief omvallen door onevenwicht
♢ Schepen kunnen kantelen als de lading gaat schuiven.

kantelen - Zelfstandignaamwoord
1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kanteel
♢ Van achter de kantelen schoten boogschutters hun pijlen af op de aanvallers, terwijl die hen moeilijk konden raken.