jij

betekenis & definitie

jij - Persoonlijk voornaamwoord
1. tweede persoon enkelvoud informeel

jij - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jijen
♢ Ik jij
2. gebiedende wijs van jijen
♢ jij!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jijen
♢ jij je?

Woordherkomst
afkomstig van:
Middelnederlands: jī, gī, jou
Oudernederlands: gī
Germaans: *jūz
Indo-Europees: *túh₂.

Verwante begrippen
Clitische vorm: je