inculturatie

betekenis & definitie

inculturatie - Zelfstandignaamwoord
1. (religie), (geschiedenis) het proces waarbij elementen uit een bepaalde religie of cultuur geïntegreerd worden in een andere cultuur; meestal gebruikt in rooms-katholieke context
♢ Reeds in de eerste contacten met de Grieks-Romeinse cultuur vormde inculturatie een belangrijk hulpmiddel bij de kerstening.
♢ De aandacht ging deze voorlaatste dag van de Missiologische Week van Leuven inderdaad weer spontaan naar Afrika, ofschoon er ook twee inleidingen over de inculturatie in Zuid-Amerika op het programma stonden.

Woordherkomst
van het Engelse woord inculturation of Latijns inculturatio; op te vatten als samenstellende afleiding van in (bijwoord), cultuur (zelfstandig naamwoord) met het achtervoegsel -atie.

Verwante begrippen
incultureren