inclineren - Werkwoord
1. ergatief (formeel) tenderen, overhellen, neigen
♢ Of hij gevangen, ziende dat Anthonij tot het fugeeren geensints inclineerde, hem niet heeft vast gebonden, gslagen, bij 't hair gesleept, gedrijgt, indien nog wilde me[e] gaan, hem den hals te sullen afsnijden?
Woordherkomst
afgeleid van het Franse incliner (met het achtervoegsel -eren)
Gepubliceerd op 04-12-2017
inclineren
betekenis & definitie
