immoreel - Bijvoeglijk naamwoord
1. tegen geweten, moraal, zeden of normen ingaand
♢ Vier maanden daarna verliet Krotoa haar kinderen en begon een losgeslagen leven van drank en prostitutie voordat zij op 10 februari 1669 op aanklacht van immoreel openbaar gedrag in hechtenis werd genomen.
Woordherkomst
van het Frans immoral; op te vatten als afleiding van moreel met het ontkennend voorvoegsel in-
Synoniemen
losbandig, onfatsoenlijk, onzedelijk, slecht, verdorven
Antoniemen
[2] moreel
Verwante begrippen
amoreel
Gepubliceerd op 04-12-2017
immoreel
betekenis & definitie