hunner

betekenis & definitie

hunner - Persoonlijk voornaamwoord
1. (verouderd), genitief van derde persoon meervoud van zij
♢ Hij liet één hunner het woord voeren.

hunner - Bezittelijk voornaamwoord
1. (verouderd), genitief enkelvoud vrouwelijk van derde persoon meervoud: hun
♢ Dit is het gevolg hunner vernedering.
2. (verouderd), genitief meervoud van derde persoon meervoud: hun
♢ Dit is het land hunner vaderen.

Woordherkomst
hun met het achtervoegsel -er