hexachord

betekenis & definitie

hexachord - Zelfstandignaamwoord
1. (muziek), (middeleeuwen) een reeks van zes tonen waartussen de intervallen een hele toon beslaan behalve de middelste die een halve toonsafstand beslaat
♢ De tonen van een hexachord werden benoemd met de namen ut, re, mi, fa, sol, la.