Gepubliceerd op 04-12-2017

heuvellandschap

betekenis & definitie

heuvellandschap - Zelfstandignaamwoord
1. is een landschapsvorm, met een oppervlaktestructuur die ligt tussen die van het vlakke land en het middelgebergte. Beslissend is echter niet de absolute hoogte boven zeeniveau, maar de relatieve hoogte in relatie tot de omgeving.
De Veluwe, de Sallandse Heuvelrug en Zuid-Limburg zijn belangrijke heuvellandschappen in Nederland.

Woordherkomst
samenstelling van heuvel en landschap