geblaft

betekenis & definitie

geblaft - Deelwoord
1. niet-adjectivisch voltooid deelwoord van blaffen
1. vormt de onpersoonlijke lijdende vorm
♢ Er werd 's nachts opeens vreselijk geblaft door de hond hiernaast.
2. vormt de voltooide tijden
♢ De hond heeft nauwelijks geblaft.