ezafe

betekenis & definitie

ezafe - Zelfstandignaamwoord
1. (taalkunde) een constructie in talen als het Perzisch of Koerdisch waarbij twee woorden met een tussen-i of tussen-e verbonden worden om een bezitsrelatie aan te duiden
♢ De Taq-e-Bustan betekent de "bogen van Bostan" en de -e- is een ezafe.

Woordherkomst
Van Perzisch اضافه‎