erve

betekenis & definitie

erve - Zelfstandignaamwoord
1. (verouderd) iemand die iets ontvangt dat een overleden persoon nalaat

erve - Zelfstandignaamwoord
1. (verouderd) boerderij met de grond eromheen (meestal als deel van een boerderijnaam)

erve - Zelfstandignaamwoord
1. (plantkunde) naam voor de linzenwikke Vicia

erve - Werkwoord
1. aanvoegende wijs van erven

Woordherkomst
[werkwoord] stam van erven met de uitgang -e
(m) / (f) van het Middelnederlandse woord erve; op te vatten als afleiding van erven (werkwoord) met het achtervoegsel -e
(n) oude vorm van erf
(f) / (m) van de Latijnse aanduiding ervilia in de naam

Synoniemen
(m) / (f) erfgenaam
(f) / (m) linzenwikke