eon

betekenis & definitie

eon - Zelfstandignaamwoord
1. (geologie) grootste tijdperken waarin de geschiedenis van de aarde ingedeeld wordt
♢ Het eon fanerozoïcum is het jongste van de drie (of vier) eons van de aardgeschiedenis.
2. (dichterlijk) heel lange periode
♢ (…) waar de tijd niet meer in lentes, maar in eonen geteld wordt en de natuur niet meer bloeit in bloemen en jonge dieren, maar in graniet en bergkristal.

Woordherkomst
via Latijns aeon van Oudgrieks αἰών (aion) "levenstijd, generatie, langdurig tijdperk"

Verwante begrippen
era, periode