enkelspel

betekenis & definitie

enkelspel - Zelfstandignaamwoord
1. (sport) bij tennis en tafeltennis als één persoon tegen één persoon speelt
♢ Krajicek kwam in februari voor het laatst in actie, tijdens de confrontatie met Wit-Rusland in de kwartfinales van de Fed Cup. Ze verloor toen haar beide enkelspelen, waardoor Oranje kansloos was (4-1). De tennissters moeten tegen Slowakije een langer verblijf in de wereldgroep afdwingen.
♢ Ik moest in 2001 kiezen tussen de routinier Jan Siemerink en de jonge Raemon Sluiter voor het enkelspel tegen Juan Carlos Ferrero, die later Roland Garros zou winnen en de nummer 1 van de wereld werd. Leeftijd en ervaring telden niet, de vraag was wie de meeste kans had om Ferrero te verslaan.

Woordherkomst
samenstelling van enkel en spel

Synoniemen
single

Antoniemen
dubbelspel