eindig

betekenis & definitie

eindig - Bijvoeglijk naamwoord
1. een einde hebbende
♢ in de reële wereld is alles eindig

eindig - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van eindigen
♢ Ik eindig
2. gebiedende wijs van eindigen
♢ eindig!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van eindigen
♢ eindig je?

Woordherkomst
afgeleid van einde met het achtervoegsel -ig

Antoniemen
oneindig

Verwante begrippen
begrensd, beperkt