eenvoudig

betekenis & definitie

eenvoudig - Bijvoeglijk naamwoord
1. niet ingewikkeld
♢ De oefeningen die je moet maken zijn eenvoudig.
2. zonder overdaad of vertoon
♢ Hij draagt een eenvoudige uitrusting.

Woordherkomst
Afkomstig van het Middelnederlandse eenvoudich, eenveldich en eenvuldich, verwant met het Middelnederduitse einvaldich, Oudhoogduitse einfaltig
afgeleid van een met het achtervoegsel -voudig
afgeleid van eenvoud met het achtervoegsel -ig

Synoniemen
[1] simpel
[2] simpel, sober

Antoniemen
[1] ingewikkeld
[2] overdadig