eenkennig

betekenis & definitie

eenkennig - Bijvoeglijk naamwoord
1. bang voor vreemden, verlegen
♢ Het eenkennige kind ging achter de gordijnen staan toen er bezoek kwam, maar ontdooide snel toen de taart op tafel kwam.

Woordherkomst
Samenstellende afleiding van een en de stam van kennen met het achtervoegsel -ig