dyslexie

betekenis & definitie

dyslexie - Zelfstandignaamwoord
1. (psychologie) (medisch) (onderwijs) het onvermogen om woorden, waarvan men wel de letters ziet, in hun betekenis te vatten
♢ Dyslexie komt meer bij jongens voor dan bij meisjes.

Woordherkomst
afgeleid van het Griekse 'lexis' (het spreken) met het voorvoegsel dys-

Synoniemen
woordblindheid, leesblindheid, paralexie

Verwante begrippen
dyscalculie, dyspraxie