duchtig

betekenis & definitie

duchtig - Bijvoeglijk naamwoord
1. grondig, met kracht, met volle inzet, niet te onderschatten
♢ Zij stootten op duchtige tegenstand.

Woordherkomst
Afkomstig van het Middelnederduitse bijvoeglijke naamwoord "duhtig", dat van het Middelnederduitse werkwoord "dogen" (= deugen) komt met het achtervoegsel -ig