doteren

betekenis & definitie

doteren - Werkwoord
1. (ov) (scheikunde) (natuurkunde) het inbrengen van 'onzuiverheden' in een materiaal om de materiaaleigenschappen te veranderen
♢ In dit werk werden vloeibaar-kristallijne mengsels gedoteerd met lanthanide-complexen.
2. geven, schenken

Woordherkomst
afgeleid van het Franse doter (met het achtervoegsel -eren)

Verwante begrippen
[2] bruidsgift, bruidsschat