doorboren

betekenis & definitie

doorbóren - Werkwoord
1. (ov) een scherp voorwerp geheel door iets heen steken.
♢ De lans doorboorde hem en hij sneuvelde.

dóórboren - Werkwoord
1. (inerg) het boren voortzetten.
♢ Ze zijn boven bezig met verbouwen en ze boren maar door; ik word er horendol van!
2. (ov) boren tot men de andere zijde bereikt heeft.
♢ Spotgaten worden normaal niet volledig doorgeboord.

Woordherkomst
samenstelling van door en boren

Verwante begrippen
doorprikken, doorsteken