distinctief - Zelfstandignaamwoord
1. onderscheidingsteken dat een rang of graad aanduidt
distinctief - Bijvoeglijk naamwoord
1. onderscheidend
2. (taalkunde) een betekenisverschil aanduidend
Woordherkomst
afgeleid van distinctie met het achtervoegsel -ief
afgeleid van het Franse distinctif of daarvoor van het Latijnse 'distinctivus'
Gepubliceerd op 19-10-2017
distinctief
betekenis & definitie
