directe rede

betekenis & definitie

directe rede - Zelfstandignaamwoord
1. (taalkunde) een stijlvorm waarbij de gedachte of uitspraak van een derde rechtstreeks door de spreker wordt aangehaald en doorgaans tussen aanhalingstekens wordt geplaatst.
♢ "Dit is een directe rede.", zei de leraar tegen de klas.

Woordherkomst
Samenstelling met tussenliggende spatie van direct met het achtervoegsel -e en rede

Verwante begrippen
indirecte rede, vrije indirecte rede