contraoctaaf - Zelfstandignaamwoord
1. (muziek) de op één na laagste reeks van twaalf tonen van het toonsysteem, “C<sub>1</sub>” tot en met “B<sub>1</sub>” (ca. 32 t/m 62 Hertz)
♢Een orgel met een klavier voor het contraoctaaf.
Woordherkomst
afgeleid van octaaf met het voorvoegsel contra-
Verwante begrippen
subcontraoctaaf, grootoctaaf, kleinoctaaf, eengestreeptoctaaf, tweegestreeptoctaaf, driegestreeptoctaaf, viergestreeptoctaaf, vijfgestreeptoctaaf
Gepubliceerd op 03-10-2017
contraoctaaf
betekenis & definitie
