consequent

betekenis & definitie

consequent - Bijvoeglijk naamwoord
1. logisch handelend dat overeenkomt met voorafgaande gedachte, toezegging of handeling
    ♢ Hij paste consequent alle hem bekende wiskundige regels toe op de examenvraagstukken en haalde zo een ruime voldoende.
2. dingen doen die passen bij de zaken die je eerder gezegd hebt
    ♢ Pas sinds het begin van de 21e eeuw wordt in Griekenland een consequente definitie en bijhorende ontwerpeisen van autosnelwegen gebruikt, te beginnen toegepast op de realisatie van de A6 en de A2.
3. zich steeds met regelmaat herhalend
    ♢ Hij komt consequent een kwartier te laat op zijn werk.

Synoniemen
logisch

Antoniemen
inconsequent