connotatie

betekenis & definitie

connotatie - Zelfstandignaamwoord
1. (taalkunde) de bijklank of gevoelswaarde van een woord of woordgroep, die tot op zekere hoogte los staat van de letterlijke betekenis (denotatie)

Woordherkomst
Afkomstig van het Latijnse connoto (-are), letterlijk 'erbij schrijven, erbij opmerken'
Naamwoord van handeling van connoteren met het achtervoegsel -atie

Synoniemen
ondertoon, bijbetekenis

Verwante begrippen
denotatie