conducteur

betekenis & definitie

conducteur - Zelfstandignaamwoord
1. (spoorwegen) (beroep) een medewerker van het openbaar vervoer die reizigers op vervoersbewijzen controleert, de orde dient te bewaren, maar vooral ook servicemedewerker is.
♢ De conducteur is nu al drie keer langs geweest.

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van het Franse conducer of conduire (met het voorvoegsel con-) met het achtervoegsel -eur
afgeleid van het Franse 'conducteur' of daarvoor van het Latijnse 'ducere' (leiden) met het voorvoegsel con-

Verwante begrippen
wagenbestuurder, mannelijke vorm van conductrice