conciliarisme - Zelfstandignaamwoord
1. (geschiedenis) (religie) beweging binnen de westerse (rooms-katholieke) kerk aan het einde van de 14e eeuw en het begin van de 15e eeuw n.Chr. met de opvatting, dat een algemeen concilie boven de paus staat
♢ Volgens de aanhangers van het conciliarisme moet het hoogste gezag bij de gezamenlijke bisschoppen liggen wanneer zij verenigd in een concilie bijeenkwamen.
Woordherkomst
afgeleid van concilie met het achtervoegsel -isme
Antoniemen
curialisme
Gepubliceerd op 13-11-2017
conciliarisme
betekenis & definitie
