commandeur

betekenis & definitie

commandeur - Zelfstandignaamwoord
1. (militair) iemand die het bevel voert, gewoonlijk over strijdkrachten
2. (militair) officiersrang bij de zeemacht, tussen die van kapitein en schout-bij-nacht in en commodore bij de landmacht, respectievelijk luchtmacht
3. iemand met een ridderorde, in rang boven officier en onder grootkruis

Woordherkomst
afgeleid van het Franse commandeur (waardigheidsbekleder bij ridderorde; leider)
Naamwoord van handeling van commanderen met het achtervoegsel -eur