clatraat - Zelfstandignaamwoord
1. (scheikunde) een vaste insluitverbinding van water en een ander molecuul
♢ Het clatraat van methaan komt in grote hoeveelheden op de bodem van de oceaan voor en speelt een grote rol bij de w:Olieramp in de Golf van Mexico 2010|olieramp in de Golf van Mexico van 2010 en waarschijnlijk ook bij de mysterieuze verdwijningen in de w:Bermudadriehoek|Bermudadriehoek.
Woordherkomst
Ontleend aan het Latijnse clatratus|clatratum ("getralied"; ook gespeld als clathratus|clathratum), een afleiding van clatra of clatri ("traliewerk"), dat op zijn beurt een leenwoord is, afkomstig van het Dorische (Oudgriekse) κλάθρα met het achtervoegsel -aat
Gepubliceerd op 13-11-2017
clatraat
betekenis & definitie
