carbeen

betekenis & definitie

carbeen - Zelfstandignaamwoord
1. (scheikunde) een kort-levend en zeer reactief organisch molecuul met een divalent koolstof met maar 6 valentie elektronen. De algemene formule is: R1R2C: [1]. Het koolstofatoom is sp2 gehybridiseerd met de lege p-orbitaal boven en onder het vlak met de R1, R2 en het vrije elektronenpaar.<br>Het meest simpele carbeen is H2C: (ook wel methyleen genoemd).

Woordherkomst
afgeleid van carbon ?? met het achtervoegsel -een