buitenstaander

betekenis & definitie

buitenstaander - Zelfstandignaamwoord
1. iemand die niet bij de groep hoort
♢ - Voor een buitenstaander is carnaval maar een raar feest.
♢ - De ondernemer wordt niet gecorrigeerd als hij foute beslissingen neemt en bij zijn vertrek ontstaat intense onrust. Moet zijn opvolger uit de familie komen? Of kan het een buitenstaander zijn? Zakelijke overwegingen en emoties kunnen de interne verhoudingen gemakkelijk ontwrichten.

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van buitenstaan met het achtervoegsel -der