buitenparlementair

betekenis & definitie

buitenparlementair - Bijvoeglijk naamwoord
1. beïnvloeding van het regeringsbeleid dat niet via het democratisch gekozen parlement gaat
♢ Het waren elites, die met elkaar van mening verschilden over wat een elite uitmaakte: klas, ras, opleiding, inkomen of inspanning. Maar dat elites namens hun achterban optraden en het ‘volk’ vertegenwoordigden werd alom geaccepteerd. En dat dat in het gebouw van de Tweede Kamer gebeurde eveneens. Gemopper over een ‘kloof met de burger’ was niet aan de orde. Dat elites gezamenlijk het gezag vertegenwoordigden, daar was de meerderheid van de partijen en Kamerleden het over eens. Buitenparlementair geschreeuw, preken op het plein of in de media, dat gold als flauw. Sterker nog, ‘extremistische agitatoren’ die het volk ophitsten, de persvrijheid ‘misbruikten’ en daarmee in feite het parlement buiten spel zetten, werden in de jaren dertig steeds vaker aan banden gelegd. De Kamer nam besluiten om media te censureren, uniformen te verbieden, en vrijheid van vergadering in te perken. Waarom? Omdat ze die parlementaire arena wilde beschermen tegen ‘onrijpe’ geesten, en tegen de ‘antidemocraten’.

Woordherkomst
samenstelling van buiten en parlementair