buitenlander

betekenis & definitie

buitenlander - Zelfstandignaamwoord
1. iemand die in het buitenland woont, of iemand afkomstig uit het buitenland
♢ - Zowel Belgen als buitenlanders moeten straks tolgeld betalen op de grote doorgaande wegen in Vlaanderen.
♢ - Je wordt wel steeds met de neus op het feit gedrukt dat je buitenlander bent. <ref>Kleuren in de spiegel<br>

Woordherkomst
Afgeleid van buitenland met het achtervoegsel -er

Synoniemen
allochtoon, vreemdeling