bruingebrand

betekenis & definitie

bruingebrand - Bijvoeglijk naamwoord
1. met een als door zonnestraling donker geworden huidskleur
♢ Het waren allen bejaarde mannen met bonkig aangezicht, bruingebrand van het zonnevuur, (…)
2. donker gekleurd als gevolg van verhitting
♢ Die heerlijke vers gebakken tartepomme, bruingebrand met gebarste suiker er op en appelspijs er in.

Woordherkomst
samenstelling van bruin en gebrand

Synoniemen
[1] gebronsd (als gevolg van doelgericht handelen)