breng uit

betekenis & definitie

breng uit - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitbrengen
♢ Ik breng uit
2. gebiedende wijs van uitbrengen
♢ breng uit!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitbrengen
♢ breng uit je?