breekt af

betekenis & definitie

breekt af - Werkwoord
1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van afbreken
♢ Jij breekt af
2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van afbreken
♢ Hij breekt af
3. verouderde gebiedende wijs meervoud van afbreken
♢ breekt af!

Woordherkomst
uit breekt (werkwoord) en af(bijwoord), hiertussen kunnen nog andere woorden staan