breedtecirkel - Zelfstandignaamwoord
1. (astronomie)(aardrijkskunde) een cirkel op het aardoppervlak, parallel aan de evenaar, waarop alle punten met gelijke geografische breedte (noord of zuid) liggen
♢ Utrecht ligt op de breedtecirkel van 52 graden noorderbreedte.
Woordherkomst
samenstelling van breedte en cirkel
Synoniemen
breedtegraad, breedte, parallel, parallelcirkel
Verwante begrippen
navigatie, evenaar, keerkring, lengtegraad, meridiaan
Gepubliceerd op 10-11-2017
breedtecirkel
betekenis & definitie
