bovenverdieping

betekenis & definitie

bovenverdieping - Zelfstandignaamwoord
1. hoger (hoogst) gelegen etage in een gebouw
♢ De explosie vond plaats om 06.45 uur in de ochtend. De gehele bovenverdieping lijkt daarbij te zijn weggevaagd en in brokstukken op straat terecht te zijn gekomen. Ook andere woningen in het complex zijn beschadigd. Direct na de ontploffing brak brand uit, maar die is inmiddels geblust. Het gasnet is preventief afgesloten.
2. (schertsend) de hersenen en het verstand

Woordherkomst
samenstelling van boven en verdieping

Uitdrukkingen en gezegden
♦ het scheelt hem in zijn bovenverdieping
hij is niet goed wijs

Synoniemen
[1] etage
[2] bovenkamer,, hersens, verstand