bijeenroept

betekenis & definitie

bijeenroept - Werkwoord
1. (in een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bijeenroepen
♢... dat jij bijeenroept
2. (in een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bijeenroepen
♢... dat hij bijeenroept