bewijs

betekenis & definitie

bewijs - Zelfstandignaamwoord
1. datgene wat de juistheid van een bewering onweerlegbaar vast (kan) leggen
♢ Het wiskundige bewijs dat er oneindig veel priemgetallen bestaan is onweerlegbaar.
2. schriftelijk blijk van iets, bewijsstuk
♢ De kassabon dient als bewijs dat je iets betaald hebt.

bewijs - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bewijzen
♢ Ik bewijs
2. gebiedende wijs van bewijzen
♢ bewijs!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bewijzen
♢ bewijs je?

Uitdrukkingen en gezegden
♦ iets met bewijzen staven


Verwante begrippen
adstructie, betuiging, blijk, demonstratie, merkteken, teken, logica